کوریم :
این عنصر توسط G.T.Seaborg / A.Ghiorso / R.A.James و در سال 1944 در آمریکا کشف شد . نام آن به افتخار ماری کوری و پیر برآن نهاده شده است .
کوریم در جدول تناوبی بعد از عنصر آمریکیم و در گروه اکتینیدها قرار دارد. این عنصر در سال 1944 از بمباران یونهای هلیم در سیکلوترون 60 اینچ در ایالتهای کالیفرنیا و برکلی تولید شد.
در سال 1950 سه دانشمند دیگر یک ترکیبی از این عنصر با خاصیت مغناطیسی بالا با فرمول CmF3 را پیدا کردند که این ترکیب از نظر خاصیت مغناطیسی شبیه ترکیب GdF3 است. این ترکیب از سانتریفوژ الکترونیکی یون Cm+3 به دست آمد. چهارده ایزوتوپ از این عنصر شناخته شده است. پایدارترین ایزوتوپ این عنصر 247Cm است که نیمه عمر آن حدود 16 میلیون سال است. که این سن در مقایسه با سن نخستین عنصر کوریوم در زمین کوتاه است.
کوریم طبیعی از نهشته های اورانیوم یافت می شود. این عنصر از تخریب ذرات بتا توسط کانیهای اورانیم حاصل می شود. ایزوتوپهای 242Cm , 244Cm با کمیت میلی گرم در دسترس می باشد. و با میلی گرم تولید می شود. این عنصر شبیه گادولینیم از گروه عناصر کمیاب است فقط از نظر ساختار بلوری با یکدیگر تفاوت دارند.

چرا پیاز اشک را در می آورد؟
هنگامی که پوست پیاز را می کنید یافته های آن آسیب می بینند و آنزیمی در آنها با ترکیبی به نام سولفواکسید (به اختصار) ترکیب شده و مولکول نامبرده را به سه قسمت می شکند که یکی از این ترکیبات اشک آور است.
زمانی که پیاز را زیر شیر آب یا پس از خروج از یخچال پوست می کنید دیگر اشک آور نیست زیرا:
سولفواکسید در آب محلول است و آب سبب آبکافت آن می شود در نتیجه بقیه ی مراحل بالا که نتیجه ی آن ایجاد ترکیب اشک آور است انجام نمی شود.
اگر پیاز سرد باشد سرعت واکنش آنزیمی نامبرده کاهش می یابد و کمتر تشکیل می شود و فشار بخار سولفواکسید هم کاهش یافته و غلظت آن در هوا کم می شود طوری که سبب ایجاد اشک نمی شود.